Laat ik dit nieuwe epistel beginnen in een lokale kroeg, Le Phare in Molenbeek, waar ik een Fritz-Pritz naar binnen giet, een koolzuurhoudend organisch drankje dat ik zojuist heb ontdekt. Als ik zo de tekst lees op het etiket, zie ik dat het goedje wordt gemaakt in Hamburg, de stad waar ik mijn vorige episode afsloot met een laatste rit langs de Elbe. Daarna zette ik koers naar het noorden, richting Kopenhagen, voor een volgende aflevering van Motorcycle Cities.

Uiteindelijk besloot ik het kompas helemaal te verleggen; vandaar dat deze episode in het teken staat van, jawel, Brooklyn. Kopenhagen, Brussel, Londen en andere, meer exotische plekken passeren in een later stadium de revue. Niet dat ik het gehad heb met de genoemde steden, integendeel; ik ben nog lang niet klaar met mijn openlijke liefdesverklaring voor ze en zal de geuren van de industriële revolutie, fabrieken en verbrande olie in latere instantie met je delen. Ook omdat in Brooklyn de lucht van afgewerkte olie nergens te ruiken valt…

Brooklyn intrigeerde me altijd al om zijn custom garages en motorscene. Dus besloot ik ter plekke op onderzoek uit te gaan om niet zomaar op een, twee of drie garages, werkplaatsen en andere motor gerelateerde adressen te stuiten, maar op een stuk of twintig-dertig, zomaar in Brooklyn. Het stadshart, of liever deze complete wijk, is immens groot, net als de mogelijkheden die er voor het oprapen liggen. Dat is niet te vergelijken met het handvol contacten dat we in sommige andere steden boven water weten te krijgen. Brooklyn daarentegen, dat is werk aan de winkel.

Doordat ik me thuis voel in de Europese scene, was ik voorafgaand aan deze reis bar slecht op de hoogte van wat er op het gebied van customs, cultuur en mensen zich in de VS of New York afspeelt, laat staan in Brooklyn. Soms liepen mijn eerdere avonturen uit op teleurstellingen, maar meestal stonden ze wel bol van de meest geweldige ontdekkingen. Een mooie reden om op onderzoek te gaan. Enjoy the ride!

Williamsburg en Greenpoint bevinden zich ten noorden van Brooklyn. De typische ‘working class’ wijken van voorheen zijn nu bezaaid met galerieën en studio’s van kunstenaars en ambachtslieden van het meest diverse pluimage. De hipstercultuur en massaal opdravende trendy types worden hier met open armen ontvangen.

Geen wonder dat er hier een grote concentratie motorzaken en motor gerelateerde shops bestaat, zoals Jane Motorcycles, Café Moto en Brooklyn Moto. In Greenpoint, iets ten noorden van de stadsgrens met Williamsburg, vind je de legendarische Indian Larry, Works Engineering, MotorGrrl en Genuine Motorworks shops. Laten we maar eens op onderzoek gaan.

Café Moto is niet een trendy bar met motoren aan de muren, noch een shop die de onvermijdelijke lifestyleproducten en casual kleding aan de man brengt. In plaats daarvan is het een klein, smaakvol en charmant restaurant dat ’s nachts wel eens uitgroeit tot een club met een gave agenda in optredens en muziekevents. Met zijn gedimde en intieme uitstraling wil Café Moto dan wel eens het kabaal van de nabij racende subways dempen. Zeker zo verrassend en intrigerend is het verhaal van Bill Phelps, de oprichter, van oorsprong professioneel fotograaf.

‘Motoren rijden en bouwen doe ik al bijna 33 jaar, net als fotograferen. Zoals je kunt zien heb ik nogal wat gereisd, zowel voor de levenservaring als voor werk.

Reizen, motoren, kunst, design, eten en mensen zijn mijn hele volwassen leven al mijn sterkste drijfveren. Nu ik vader ben, heb ik een heel nieuw leven voor me liggen met mijn vier jaar oude dochter Hazel, de enige, echte liefde in mijn leven. In de vroeg jaren negentig, aan het begin van mijn loopbaan, heb ik in Spanje gewoond; dat was een prachttijd waarin ik mijn smaken ontwikkeld en verankerd heb voor alles wat een sterke beleving en ambitie geeft. Het was de periode zonder internet, mobiele telefoon of computer. De terrassen waren onze centrale communicatieplekken waar we ideeën, werk, dromen, verleidingen, motoren en recepten deelden.’

‘Het plan voor Café Moto kwam jaren later, maar de inspiratie ervoor dateert van decennia geleden. In vele opzichten is die inspiratie universeel tijdloos. Het gaf me ook een soort van troost om mijn caféleven van verse brandstof te voorzien; daarom wilde ik het ook doorzetten. En nu bestaat Moto alweer een goeie dertien jaar. Velen vroegen zich af of ik een soort ‘biker spot’ op poten aan het zetten was; als ze daar iets langer over na hadden gedacht met de wetenschap waar ik vandaan kom, dan hadden ze die vraag zelf wel kunnen beantwoorden. Je vindt hier geen motoren, onderdelen en andere tastbare details die de lucht van motoren ademen. Niettemin is het wel opgebouwd met dezelfde aandacht voor detail en materialen als we zouden doen bij het opbouwen van een motorfiets. Elke vierkante centimeter hier maken we zelf. We hebben een ander ontwerp voor de espressomachine bedacht, zelf biertaps gedraaid en de vitrines zelf in elkaar getimmerd. Ik ben er erg trots op, ook al wilde ik nooit in de horeca werken. Met het dagelijkse reilen en zeilen heb ik niks meer te maken omdat ik veel reis en niet meer in New York woon, maar wanneer mogelijk kom ik wel geregeld even langs.’

Mijn eerste tussenlanding maak ik bij Valerie’s Motorgrrl. Omdat ik geen afspraak heb gemaakt en heg noch steg weet in Brooklyn, weet ik niet wat ik kan verwachten of hoe ik ontvangen zal worden. Gelukkig heb ik de eerste uitgave van Motorcycle Cities bij me en dat blijkt het ijs rap te breken, of je nu in New York bent, Brooklyn, bij motorbouwers, journalisten, filmmakers enzovoort.

Het concept van Motorgrrl is even simpel als ongebruikelijk. Hier kun je per dag, week of maand ruimte huren voor het onderhoud van je motor of een restauratieproject, al dan niet met technische assistentie of advies. Wat het zo speciaal maakt is dat iedereen welkom is, ongeacht motormerk, rijstijl, leeftijd, rijkwaliteiten of herkomst. Primair staat menselijk contact en een goede verstandhouding met elkaar. Nu bestaat in New York een schrijnend tekort aan ruimte, dus zijn parkeer- en opslagplekken voor auto’s en motoren tamelijk gebruikelijk. Maar bij Motorgrrl kun je ook rustig aan je motor werken of regulier onderhoud plegen.

Je kunt zelfs je kennis bijspijkeren met behulp van meer ervaren monteurs. Zo tref ik Chris, die hier voor twee maanden een sleutelruimte heeft afgehuurd, inclusief een monteur voor een paar uur, om zijn Ducati Monster weer aan de gang te krijgen.

Zelf schat hij in dat het hem de helft kost van wat een reguliere dealer zou rekenen, en dan krijgt hij er hier ook nog de opgedane technische kennis bij als bonus. Volgens Chris biedt Motorgrrl niet alleen een startpunt en een plek waar je ondersteuning krijgt in de grondbeginselen van sleutelen, maar ook een gezellig meeting point om te socializen. Iedere zoveel maanden duiken nieuwe gezichten op, terwijl andere klanten hun heil elders zoeken. Opvallend is ook het grote aandeel vrouwen van alle leeftijden; zo staat er een 65-jarige dame de laatste hand te leggen aan haar BSA.

Valerie begon dit project elf jaar geleden, voornamelijk uit noodzaak; de onderhoudskosten van het pand rezen de pan uit en het onderhoud dat ze liet uitvoeren aan haar Yamaha Virago XV500 uit 1983, vond ze onder de maat. Valerie runt de garage met inmiddels zestig gestalde motoren, waarvan er tien onderhoud krijgen van een monteur. Haar zaak ligt een paar stappen verwijderd van de legendarische shop van Indian Larry, de gerenommeerde chopperbouwer die helaas in 2004 door een verkeersongeluk het leven liet op 55-jarige leeftijd. Maar dankzij zijn familie en community waart de ziel van de geestelijke vader hier nog altijd rond. Hier krijg ik de laatste motor onder ogen die hij bouwde, de ‘Chain of Mystery’ met zijn typerende kettingframe, de machine die hij bouwde voor het derde seizoen van het programma Bikers Build-Off.

Wanneer je door de shop loopt met de respectvolle herinnering aan de oprichter in je hoofd, ontdek je hoe hecht de motorscene van Brooklyn is als community. Alle gesprekken die ik er met mensen heb gevoerd, alle contacten die ik er heb opgedaan weven zich in mijn hoofd samen als een spinnenweb, zeker in deze stad waar motoren zo’n speciale plek innemen. Met een laatste gesprekje over leerbewerking en ambachtelijkheid, mijn favoriete onderwerpen, rond ik mijn bezoek af, terwijl Valerie nog vertelt over het werk van Paul Cox en zijn Custom Panhead, genaamd ‘The Berserker’, die volledig bedekt is met leder, bewerkt met op de Vikingen geïnspireerde designs.

Als ik in de buurt kom van Works Engineering, krijg ik eindelijk te zien waarnaar ik op zoek was, of wat ik in ieder geval in Brooklyn hoopte aan te treffen. Vintage, handgeschilderde logo’s op een afbrokkelende façade, waarachter een ruimte schuilgaat met 1001 schatten, vintage bikes en de daaraan vastklevende verhalen. Ik maak kennis met Rik, geboren en getogen in Bonn, een begenadigde jonge gast met de naam Oscar en Larry van NYC Motorcycles, die even langskomt in zijn Ford Mustang en op het punt staat een lifestylehoek te openen in Works Engineering. Alleen al de verhalen van Larry zouden goed zijn voor nog eens vijf afleveringen van Motorcycle Cities, easy.

Hier hangt de lucht van metaal en olie, échte olie. Dus ik naar binnen en zie een 3.000 m2 grote ruimte, met rijen losse lokalen, werkplekken en opslagruimtes. Iedereen loopt er in en uit. Er is zelfs een kleine circusschool aanwezig, een tatoeëerder, een pooltafel en zelfs een Belgische gozer, ene Benoît, die wat knutselt aan zijn 140 cc Monkey. Toffe plek.

Rik vestigde zich in Brooklyn in 1999 om er zijn zaak Works Engineering op te richten samen met zijn partner Ray, die een jaar geleden helaas is overleden. Rik vertelt me dat zijn huurcontract ten einde loopt, waardoor hij nog in het duister tast hoe en waar hij zijn project zal voortzetten. Slapeloze nachten krijgt hij er niet van omdat allerlei nieuwe projecten zich aandienen, zoals de Lifestyle hoek van Larry Morris van New York City Motorcycles, inclusief ondersteuning van Deus.

Rik is een groot liefhebber van motoren, crossers en vintage racemachines. Hij is vaak onderweg, kriskras door de hele VS, maar nu is ‘ie bezig met de voorbereidingen voor zijn volgende race in Alabama tijdens een weekend dat te vergelijken is met de Bikers’ Classics op Spa-Francorchamps. Deelnemers kunnen er zich aanmelden voor bijna 40 klassen zodat ze vaker aan de start kunnen verschijnen en hun motoren maximaal kunnen (uit)blinken in meerdere raceklassen.

Ik knijp er even tussenuit, sneak tussen motoren door, loop een trap op en beland in een ruimte waar Oscar zich schuilhoudt met zijn machines. Oscar is een geniale jongeling met handen gemaakt van een nog beter materiaal dan goud. Hij studeert ruimtevaarttechniek, maar is meestal in de shop te vinden, bezig met lassen of het restaureren van oude draaibanken, freesmachines en andere oude gereedschappen. Op dit moment is hij druk met twee verschillende motorfietsen die over niet al te lange tijd het nodige stof zullen doen opwaaien.

Terwijl ik mijn rondje afmaak, loop ik Larry Morris weer tegen het lijf. Als prominent type in de Amerikaanse motorwereld, kent hij iedereen in de motorscene en andersom. Hij pendelt nogal wat af tussen New York en Los Angeles om deel te nemen aan races en vintage shows met zijn motorfietscollectie. Voor het idee: zijn collectie bestaat uit onder andere een Laverda 750 SFC uit 1972, Laverda Formula 500, Benelli 250SS, Harley-Davidson XR750, Honda Dream 50, Kawasaki H1, Norton Commando, Matchless G80CS Scrambler en nog veel meer.

Hij vertelt me over zijn shopproject, een plek om enkele van zijn motoren te showen, maar ook om een kledinglijn en modieuze accessoirescollectie uit te venten. Het project krijgt de steun van Deus omdat dit merk als enige in staat is om coole stuff te sponsoren. Als ik een paar weken later op de terugweg ben, besluit ik hem te bellen hoe de opening verliep. Succesvol, zo begreep ik: actrice Lucy Liu is al vaste klant en de Motorcycle Cities gaan als warme broodjes. Want dit is New York, weet je.

Ik keer even terug in de realiteit en zet koers naar Williamsburg voor de volgende opwindende ontdekkingstocht. Ja, het is een emotionele achtbaan waarin ik me bevind, vol schoonheid, passie en motoren. Disney World voor volwassenen, net als in de film. Maar het is niet allemaal rozengeur en maneschijn, verre van. Ruimte geldt als een pure luxe. Maar de kost verdienen met je passie is al helemaal een luxe. Deuren gaan weliswaar open, maar op een kier… want tijd is geld; iedere minuut moet winstgevend zijn om vooruit te kunnen.

Ik loop even snel binnen bij Brooklyn Moto voor een ontmoeting met Mark, een Ducati- en Triumph-specialist, en ga daarna even langs bij Venier Customs Garage, waar vooral Ducati en Moto Guzzi de klok slaan. Marc vertelt me dat hij vaak samenwerkt met Jane Motorcycles voor het prepareren en restaureren van Ducati’s voor zijn klanten. De link is snel gemaakt; dat wordt mijn volgende adres. Jane Motorcycles is nogal een trendy plek; sommigen zullen dit vertalen als een clichétent, anderen juist als een frisse bries, vooral de ‘nouveaux riches’ uit het financiële district van NY.

De zaak draait lekker en weet een bovenmodale klantenkring aan te spreken met alle topmerken en -collecties op voorraad. Het is een unieke combinatie van gespecialiseerde kleding, custom motoren, koffie, boeken en magazines, alles onder een dak. Veel merken en bedrijven buiten de motorscene werken met Jane omdat de zaak een herkenbare link legt tussen lifestyle, mode, motorcultuur en trends, alles overgoten met een authentieke saus. En ja, bedrijven hebben interesse in dergelijke plekken. Zo willen high brow persoonlijkheden de tent wel eens afhuren voor diner of privéfeestjes en komen beroemdheden en filmsterren er wel eens op de koffie.

Maar bovenal is Jane Motorcycles het project van Adam & Alex. Zij zetten deze plek drie jaar geleden op poten toen ze beiden op een kruispunt in hun leven stonden. Ze zochten een nieuwe zakelijke uitdaging, iets tastbaarder, iets wat ze konden aanraken en voelen, met daarbij de gelegenheid om dichter bij hun klanten te staan.

De ene werkte in de techsector en e-commerce in LA, de ander zat al in de motorbusiness in New York City. Wat ze deelden was hun liefde voor koffie, waaruit het idee van een coffee shop ontstond, een logische keuze waarin ze hun passie kwijt konden en van waaruit ze konden gaan bouwen aan een community. Deze breidt zich nu uit tot aan hun leverancier aan toe en alle overige omringende mensen waar ze mee samenwerken, zoals hun – ook in Brooklyn gelegen - koffiebrander Parlor Coffee of de custombouwers die hun motoren in de zaak ten toon stellen.

Het is een geweldige, ruime en fris ingerichte toplocatie, hier aan de voet van de Williamsburg Bridge, de 2,2 kilometer lange, honderd jaar oude hangbrug die de Lower East Side met Williamsburg verbindt. Een logische plek voor de eigenaren, een betekenisvolle keuze voor de shop, want gelegen in een meer trendy buurt dan Manhattan, meer in lijn liggend met het oorspronkelijke concept en minder filegevoelig. Iedereen is bij Adam en Alex welkom voor een eerste ochtendkoffie, zeven dagen in de week, vanaf 07.00 uur.

Het kabaal van de metro’s is nog altijd oorverdovend, er hangen nog altijd wat ongure types in de straten, maar ik begin eraan te wennen en mezelf in de massa zelfs thuis te voelen. Misschien helpt het dat ik een fake Yankees beanie aan heb van drie knaken. Het juiste adres kan ik niet direct vinden bij gebrek aan opvallend uithangbord. Als ik in de verte een groepje mensen zie die een wheeliënde gozer op een bromfiets filmen, weet ik dat ik aan het juiste adres ben.

Zoals de naam aangeeft, draait alles hier om tweetakten en alle soorten en maten bromfietsen. Een zaak, net zo lijp als de gasten die hem bestieren. Wanneer ik binnenkom, is een vaste klant bezig om een half uur lang Peters hemd van zijn lijf te vragen over de juiste oliespecificaties en -viscositeit voor zijn Kawasaki.

Second Stroke Mopeds ontstond gewoon, organisch. In het begin met Peter, die naar de City verhuisde toen-ie iets van 23 jaar was, gek van bromfietsen en op zoek naar rijdende soortgenoten en plekken om zijn passie te kunnen delen. Hieruit ontstond Mission23, een groep enthousiaste vrienden, verenigd door hun liefde voor tweetakten.

Vandaag de dag is Second Stroke Mopeds een soort van bromfietstempel in New York, vooral voor de tweetakten van de jaren zeventig. Sinds 2011 komen hier mensen voor advies en reparaties in een sfeer van kameraadschappelijkheid. Daarnaast houdt Peter zijn expertise niet in eigen beheer; hij brengt zijn kennis maar al te graag over. Het liefst ziet hij iedere eigenaar het onderhoud van zijn bromfiets zelf doen, zodat de liefde en kennis binnen de tweetakt community wordt gekoesterd en uitgebreid.

Er is een grote vraag naar dit soort machines, waarschijnlijk omdat ze een van de beste alternatieven zijn voor het openbare vervoer wanneer je het centrum door moet. Ook is de drempel laag; een rijbewijs of verzekering heb je in de VS niet nodig.

Je hoeft je bromfiets alleen maar te laten registreren. Qua merken is het aanbod omvangrijk; zo heb je de in Europa bekende klassiekers als Peugeot en Motobécane, waarbij Peugeot de voorkeur krijgt vanwege de grotere betrouwbaarheid en sleutelvriendelijkheid.

De Motobécanes, hier ook wel Mobi’s genoemd, zijn te kwetsbaar en niet al te geliefd. Ook heb je Tomos; ik had nog nooit van het voormalig Joegoslavische merk gehoord, maar kennelijk produceert het inmiddels Sloveense merk nog bromfietsen, die overigens niet meer in de VS geïmporteerd worden.

Momenteel zeer modieus en gewild is Puch. Met zijn tank boven en blok het blok onder het frame is het een fraai ontwerp en worden er flinke bedragen voor neergeteld door alle bouwers en jonge gasten die op zoek zijn naar de ideale, bij hun persoonlijke stijl passende, tweetakt. In de VS doen ze vaak zo’n twee-, drieduizend dollar, waar een Motobécane zo’n $ 1.200,- moet opbrengen, inclusief twee maanden garantie. Tuurlijk, we hebben het over 50 cc’s, maar er zijn talloze kits verkrijgbaar om de cilinderinhoud en het vermogen op te krikken, helaas vaak ten nadele van de betrouwbaarheid.

De man achter Motorcycle Cities. Dit is een onafhankelijk uitgegeven magazine dat we toevallig tegen het lijf liepen op een zaterdagmiddagwandeling door Antwerpen.

Wil je meer verhalen lezen vanuit het hart van de urban motorscene, over bouwers die de toekomst vormgeven en de mensen die erin vertoeven? Dan ben je bij ons aan het goede adres! Bewonder en lees de overige journaals en mis ons niet op Instagram