De cirkel is rond

Lewis is geboren en getogen met de instelling dat iedere motorrijder uniek is en zodoende enkel met de juiste aandacht het beste uit zichzelf kan halen. Dit voormalige wonderkind in de flattrack- en supermoto-scene zette met die gedachte Moto Anatomy op poten om als coach rijders te leren het beste uit zichzelf te halen. En de keuze les te gaan geven blijkt niet eens zo verrassend.

Onlangs ontving Lewis namelijk een brief van zijn moeder. In de envelop zat een oude middelbare schoolopdracht, waarbij leerlingen antwoord moesten geven op de volgende vraag: ‘Wie ben ik?’ Zelfs als vroege puber had Lewis blijkbaar al een inspirerend richtingsgevoel. “Een van de dingen die ik had genoteerd was: ‘Ik luister graag naar andere mensen en leer graag van ze. En ik leg graag dingen uit.’” Wie had dat gedacht? Nou, een jonge Johnny Lewis zelf dus.

De meeste racefans kennen Lewis van zijn huidige, betrekkelijk nieuwe rol. Het onvermoeibaar ombouwen van beginnersvriendelijke, luchtgekoelde Royal Enfield twins tot hoogtoerige, driftende succesformules in de wereld van vallen en opstaan in het American Flat Track-kampioenschap.

In de vier jaar dat Lewis bezig is met zijn project, heeft hij twee zeges behaald in de Production Twins-klasse. De eerste in 2020 op de berucht gladde Daytona Short Track en de tweede het jaar erop, op de Lima Half-Mile – de beroemde grindbaan in Noordwest-Ohio.

Aan het einde van het 2022-seizoen zette de nu 33-jarige Lewis een punt achter de Production Twins en komt hij nu uit in de hoogste AFT-klasse, de SuperTwins. De concurrentie is moordend, ook door de deelname van zwaar doorontwikkeld materiaal van concurrerende merken als Indian en Yamaha.

Maar laten we de klok achttien jaar terugzetten. Na drie nationale titels en het behalen in 2004 van de ‘AMA Sports Athlete of the Year’ en ‘AMA Sports Dirt Track Horizon’ awards, verruilde Lewis flattrack voor supermoto. Met deze stap werd hij de jongste fabrieksrijder in de geschiedenis in het ooit zo populaire AMA Pro Supermoto-kampioenschap.

Met zijn zitje in het Team Red Bull KTM HMC, oefende tiener uit Pennsylvania direct een grote invloed uit op deze hybride tak van sport die een kruisbestuiving vormt tussen motocross en wegrace. Het was voor Lewis een ervaring die zijn leven veranderde, bekende hij tegenover medecoureurs Corey Alexander en voormalig REV’IT! Rider James Rispoli in een aflevering van de ‘Pipe Dreams Podcast’.

Lewis was nog maar vijftien - en te jong voor een professionele coureur – toen hij een fabriekscontract tekende bij KTM. ‘Door mijn leeftijd moest ik de eerste races missen, maar toch hadden ze al hun zinnen op me gezet’, vertelt hij. ‘Op een baan in Wisconsin zette ik op de eerste dag het 250 cc rondenrecord scherper, waardoor iedereen dacht: “Die gozer kan wel rijden!”’

‘Ik racete wat kleinere wedstrijden tot mijn eerste echte race, waarin ik vierde werd of zo. De laatste race van het seizoen was in hartje Reno, Nevada, en dat was echt geweldig. Duizenden mensen hingen er uit de ramen en stonden in parkeergarages te kijken. Toen de races erop zaten, was er ook nog een grote afterparty. Daardoor voelde ik me zo speciaal’.

‘Het jaar erop zetten ze me op een 610 in de Unlimited-klasse. Ik, als gastje van zestien, op een supermoto met meer dan 60 pk, maar zonder startknop. Moest ik het ding zelf aantrappen. Maar ik was al iets van 1.85 meter lang en begon al snel de slag te pakken te krijgen met racen.’

Kort erop behaalde Lewis zijn eerste zege. ‘Het was eigenlijk een baan voor auto’s; een grote, verharde oval met een banking’, verklaart Lewis. ‘De voormalige Suzuki fabriekscoureur Aaron Yates reed de banking zelfs met de knie aan de grond en was zo’n 15 à 20 km/u sneller dan de rest. Dus ik denken: “Dat kan ik ook”. Dus ik proberen in mijn raceklasse en ja hoor: ik won er heel veel tijd mee en reed vrij eenzaam aan kop. Zo won ik als 16-jarige mijn eerste race, voor legendarische rijders als Mickey Dymond.’

‘Dezelfde avond kwam Mickey naar me toe en zei: “Goed gereden man, al ben ik me wel helemaal de klere geschrokken”. Bij het uitkomen van bocht vier van de Nascar-banking kwamen we op het rechte eind en had ik het gas vol open staan. Maar ineens brak de achterkant weg. Mickey zei me later dat ik richting de muur aan het driften was en dat hij daarom van het gas af was gegaan. Dus terwijl iedereen zich inhield, ging ik juist vol door. Die race won ik dus en er volgden nog vele podiums, soms op supercoole locaties.’

Op een gegeven moment stond Lewis voor de keuze: met het vliegtuig naar races gaan of mee te rijden in de truck met oplegger. Hij koos voor de laatste optie. ‘Zo reisde ik door het hele land en leerde ik de ins en outs kennen van het omgaan met vrachtwagens en raceteams’, vertelt Lewis.

‘Nu, jaren later, run ik raceteams en zijn dit soort dingen dagelijkse kost voor me. Maar die drie jaren zijn heel nuttig voor me geweest doordat ik goede contacten kreeg met echt hele goeie gasten. Dat mis ik het meeste aan de sport: op die leeftijd had ik nauwelijks oog en waardering voor de plekken waar ik kwam en de mensen in mijn omgeving.’

Lewis begon als kind met motocross en kwam bij toeval in aanraking met flattrack. ‘Mijn vader keek op een gegeven moment op een kaart voor de volgende motocrossrace. Bleek het te gaan om een race in flattrack. Nu hadden we een baan bij ons huis waar mensen kwamen en hierdoor leerde ik in een vrij snel tempo de gang erin te krijgen.’

‘Op mijn vijftiende, voor mijn overstap naar supermoto, stuurde mijn vader me naar de raceschool van Kevin Schwantz. Ook deed ik de Freddie Spencer raceschool in Las Vegas. Ik reed een WERA-race op de Virginia International Raceway en had dus wel enige ervaring op verharde ondergrond. Weet je, ik houd gewoon van motorrijden.’

Na vier supermoto-seizoenen keert Lewis in 2009 terug naar zijn flattrack-roots. ‘Toen het met KTM stopte, wist ik niet wat ik zou gaan doen’, bekent Lewis nu. ‘Ik wilde eigenlijk helemaal opnieuw beginnen, al had ik in mijn hele supermoto-tijd misschien maar een keer een flattracker aangeraakt. Meer had ik niet gedaan dan van flattrack de overstap maken naar supermoto.’

‘Bij mijn comeback begon ex-coureur Mike Hacker net een school met de naam ‘Ride Academy’. Ik begon ‘m wat hand- en spandiensten te geven en vond het geweldig om te doen. Omdat ik zelf wilde uitbreiden, ben ik verhuisd naar Florida, in mijn eentje, en sinds dat moment is het elke dag volle bak. Iedere dag probeer ik iemand vooruit te helpen.’

Tussen alle bedrijven door blijft Lewis lesgeven. Hij geeft instructie aan rijders die helemaal groen zijn in motorrijden, maar net zo goed aan succesvolle podiumcoureurs in de nationale competitie. Hij leert ze de fijne kneepjes in flattrack en motorcontrole in algemene zin. In 2015 zette Lewis Moto Anatomy op poten om alles naar een hoger plan te tillen.

Met het bieden van een op maat gemaakte opleiding breekt hij het sluimerende rijderspotentieel open op nagenoeg ieder tweewielig vakgebied. Lewis doet hierdoor iedere dag de dingen waar hij het meest aan verslingerd is. Zo combineert hij het plezier in lesgeven met zijn liefde voor motorrijden. 

Johnny Lewis is lang niet de enige in een selecte groep coureurs die het merk REV’IT! vertegenwoordigt in de meest vooraanstaande raceklassen wereldwijd, waaronder MotoGP, WorldSBK en MotoAmerica. Leer alle bevlogen, professionele coureurs uit de REV’IT! familie beter kennen.